Belki de
Mervan
birkaç resim öncesi on sekiz son sesim
başında ombresi, obsesif kontesim
yanımda dur desin, onlar gelmesin
kaderin cilvesi, hayatın sillesi
ruhumu kemirmeyin, bırakın delirmeyim
acılar içindeyim, daha da içirmeyin
benimle üzülmeyin, benimle sevinmeyin
bıraktım devinmeyi, bıraktım tepinmeyi
aynı yerimdeyim aynı nehirdeyim
yazgının elindeyim hiç bir şey benim değil
son demindeyim unuttum sevilmeyi
uzakta bi' yerdeyim burası evim değil
zihnimde epidemi kaçırdım keçileri
cebimde sefillerim ve öldüm geri gelip
daha eğilmedim daha yenilmedim
hayat dur daha değil daha delirmedim
dünyandan
medet ummaktan
yoruldum
olsaydin
bulurdum
belki̇ de
sorun bu
yok saydim
boğuldum
cennetten
kovuldum
bulsaydim
olurdun
belki̇ de
yolum bu
kabilin habili, adili naidi
alemin sahibi, evrenin amiri
bunca ruhun faili söyle kime aidim
artık aynı değil, hiçbir şey aynı değil
les misérables geçmişler yarım
kitaplar kalın, seçmişler kanı
doğrular dilsiz, yalanlar sağır
gidenler gider (gider) kalanlar kalır yarım
yapayalniz kala kaldim
i̇zle tanrim son dansim
büyü dünya ne kadarsin
sona vardim yapayalniz
hep yapayalniz başa sardim
hep yapayalniz sana vardim
i̇zle tanrim dağlari aştim
sana kaldim yi̇ne yapayalniz
dünyandan
medet ummaktan
yoruldum
olsaydin
bulurdum
belki̇ de
sorun bu
yok saydim
boğuldum
cennetten
kovuldum
bulsaydim
olurdun
belki̇ de
yolum bu